افسردگی باعث تغییر ساختار مغز می‌شود

تحقیقی این حدس را تقویت کرده‌ است که افسردگی باعث تغییر ساختار مغز می‌شود.

نتیجه یک تحقیق نشان می‌دهد این احتمال وجود دارد که افرادی که از افسردگی رنج می‌برند، به‌مرور شاهد تغییراتی در ساختار مغز خود باشند. بر اساس این تحقیق، عمده این تغییرات در ناحیه‌ای از مغز که به ماده سفید معروف است رخ می‌دهد. این ماده دربردارنده رشته‌هایی است که امکان ارتباط‌های الکتریکی بین سلول‌های مغزی را ممکن می‌سازد. این ماده یکی از بخش‌های مهم ساختار عصبی مغز به شمار می‌رود و در مشکلاتی که در حوزه‌هایی مانند احساسات، روش‌های تفکر و تحلیل اتفاق می‌افتد نقش دارد.

محققان برای انجام این مطالعه بیش از 3 هزار نفر را موردبررسی قرار داده‌اند که تاکنون بزرگ‌ترین نمونه در چنین بررسی به شمار می‌رود. در این مطالعه محققان دانشگاه ادینبرو، با کمک روش‌های تازه تصویربرداری از مغز به مطالعه بخش‌های مختلف ازجمله ماده سفید پرداختند و متوجه شدند در افرادی که نشانه‌های افسردگی دارند، کیفیت این ماده تغییر کرده است.

اگرچه این مطالعه به محققان کمک می‌کند تا درک بهتری از تأثیرات افسردگی بر مغز داشته باشند اما باید در نظر داشت که یافته‌ها و دانش ما در زمینه مغز بسیار محدود است و دانش مدرن در حال کشف رازهای مغز و تأثیرات عوامل مختلف بر آن است.

بااین‌وجود این تحقیق یک‌بار دیگر اهمیت توجه سریع و ویژه به بیماری‌های ذهن و روان را مشخص می‌کند. بسیاری از مردم به دلیل عدم آشنایی و یا باورهای غلط از مراجعه به متخصص در زمان مواجهه با بیماری‌های روانی و ذهنی خودداری می‌کنند درحالی‌که در بسیاری از موارد افسردگی قابل‌مهار و درمان است. عدم درمان افسردگی نه‌تنها کیفیت زندگی شخص و اطرافیان او را به‌طورجدی کاهش می‌دهد که به نظر می‌رسد اثرات درازمدت بر ساختار مغز دارد.

آنچه درباره آزمایش اعتیاد نمی‌دانستید

شاید اگر از آزمایش‌های اعتیاد با شما صحبت کنیم و شما هم آدم سالمی باشید که حتی یکبار نیز سیگار را تجربه نکرده‌ باشید، از...

شاید اگر از آزمایش‌های اعتیاد با شما صحبت کنیم و شما هم آدم سالمی باشید که حتی یکبار نیز سیگار را تجربه نکرده‌ باشید، از ما دلگیر شوید. اما اگر بدانید که برای گرفتن سوء پیشینه، همه افراد باید آزمایش اعتیاد بدهند شما هم متقاعد خواهید شد که داشتن اطلاعات از چنین آزمایش‌هایی واقعا کمک‌کننده است. به همین بهانه به سراغ دکتر پونه کیمیاقلم، روانپزشک و درمانگر اعتیاد رفتیم تا با این آزمایش‌ها بیشتر آشنا شویم...

آزمایش‌های ترک اعتیاد با چه هدفی انجام می‌شوند؟

آزمایش‌های ترک و بررسی وضعیت اعتیاد، قادرند حضور ماده مصرفی و مورد نظر را در ترشحات بدن ردیابی کنند. هدف از انجام تست‌های آزمایشگاهی اعتیاد از دید درمانگر، کمک به پیگیری روند درمان بیماران است. این تست‌ها برای آشکار ساختن دروغ مصرف کنندگان مواد مخدر تهیه نشده‌اند و کاربرد آنها در جهت مچ‌گیری، به هیچ‌وجه اخلاقی و مجاز نیست. تنها در صورتی که خود فرد داوطلب باشد، درمانگر مجاز به انجام این آزمایش‌ها است. تست‌های مختلف شناسایی مواد در هر کشور، بسته به قوانین آن کشور کاربردهای متفاوت دارد. برای مثال، انجام تست مورفین به هنگام ازدواج و در بعضی مشاغل، در کشور ما مجاز شمرده شده است. در حال حاضر با توجه به پیشرفت‌های زیاد در علوم آزمایشگاهی، تست‌های مختلفی در آزمایشگاه‌ها موجود است. این تست‌ها شامل تست مورفین، حشیش و محرک‌ها از جمله آمفتامین، شیشه، بنزودیازپین‌ها، متادون، کدئین و... است.

آیا جواب این آزمایش‌ها صددرصد اعتیاد فرد را نشان می‌دهد؟

نه! هیچ تست تشخیصی عاری از خطا نیست. به این معنی که می‌تواند مواردی را به اشتباه مثبت تشخیص دهد و مواردی را نیز گزارش نکند. در مورد تست‌های مواد مخدر نیز چنین تداخلاتی وجود دارد. برای مثال، مصرف قرص ایبوبروفن می‌تواند به غلط تست حشیش را مثبت کند یا مصرف آنتی‌بیوتیک‌هایی خاص (از جمله آموکسی‌سیلین) با تست هروئین و کوکایین تداخل دارد و یا مصرف ضددردها، آنتی‌هیستامین‌ها و آب‌نبات‌های سرد (قرص‌های مکیدنی برای سرماخوردگی) می‌تواند موجب مثبت شدن تست آمفتامین شود. ترکیبات بی‌حس‌کننده در دندانپزشکی (از جمله نواکائین) نیز در تست کوکائین مشکلاتی را ایجاد خواهد کرد.

سوالی که افراد همیشه می‌پرسند این است که اگر داروهای ضد افسردگی مصرف کنیم، آیا جواب آزمایش اعتیادمان مثبت می‌شود یا خیر؟

برخلاف عقاید رایج، مصرف داروهای ضدافسردگی و ضداضطراب و خواب‌آورها، با وجود تشابه علایم ایجاد شده اصلاً با تست‌های تشخیصی مواد تداخلی ندارند و افراد بدون دغدغه و طبق تجویز پزشک مجاز به استفاده از این دارو‌ها هستند.

درباره تداخلات دارویی هم بفرمایید؟

تداخل مهمی که با تست مورفین وجود دارد، قرص‌ها و شربت‌های حاوی کدئین هستند که به مدت حداقل دو روز با تست غربالگری مورفین قابل ردیابی هستند. البته پس از مثبت شدن تست مورفین، با تست‌های اختصاصی و تفکیکی به راحتی می‌توانید از نوع ماده مصرفی مطلع گردید. توصیه می‌شود که افراد انتخاب شده برای انجام تست، به منظور برطرف شدن هرگونه شبهه، حداقل دو روز قبل از انجام تست مخدر از مصرف هر نوع فرآورده کدئین‌دار خودداری کنند.

گفته‌ می‌شود که می‌توان به آزمایش‌های اعتیاد کلک زد و آنها را برعکس نشان داد! نظر شما چیست؟

متاسفانه برای پنهان کردن مصرف مواد و کسب نتیجه منفی در تست، راه‌هایی رایج شده و به کار می‌رود. برای مثال، گاهی افراد دست به ترقیق نمونه می‌زنند که به راحتی با بررسی کراتین و میزان اسیدیته ادرار قابل تشخیص است. به‌طور کلی باید بگوییم که با انجام تست‌های معتبرتر که در بعضی مراکز اختصاصی انجام می‌شود، این شیوه‌ها نیز کمکی نخواهد کرد.

آیا می‌توان سیگاری بودن افراد را هم با آزمایش سنجید؟

نیکوتین موجود در سیگار، مدتی پس از مصرف به مواد مختلفی تبدیل می‌شود. بعضی از این مواد به مدت طولانی‌تری در بدن باقی می‌مانند که از طریق ادرار نیز قابل ردیابی هستند. بر این اساس تست‌های ادراری ساده‌ای معرفی شده‌اند که دو تا چهار روز پس از مصرف سیگار قدرت ردیابی متابولیت‌ها را دارند. استفاده از این روش‌ها هنوز به طور کامل در کشور ما متداول نشده است.

ردیابی مواد مخدر در خون و ادرار

راه‌های بررسی این مواد از طریق ادرار، پلاسمای خون، بزاق و عرق است. در حال حاضر همه این مواد در ادرار قابل ردیابی هستند. بسته به ماده مصرفی مدت زمان پیگیری این مواد متفاوت است. البته باید بدانیم که این زمان‌ها تقریبی می‌باشند و در افراد مختلف با توجه به ویژگی‌های فردی مانند سن، میزان متابولیسم، حجم توده بدنی، تناوب مصرف و میزان ماده مصرفی می‌تواند کمی متغیر باشد و در نظر گرفتن این موضوع نکته مهمی است. مدت زمان ردیابی این مواد در خون و بزاق کمی کمتر است.

در ابتدا از معرف‌های کاغذی ادرار استفاده می‌شود که در صورت مثبت بودن، جهت تایید تشخیص از روش‌های تخصصی‌تری همچون گاز کروماتوگرافی و اسپکترومتری و رادیوایمونواسی استفاده می‌شود. هر کدام از این روش‌ها مزایا و معایب خاص خود را دارند اما معمولاً در بدو امر مورد استفاده قرار نمی‌گیرند.

مواد مخدر تا چه زمانی قابل ردیابی هستند؟

حشیش از 1 روز تا 4 هفته

هرویین 3 تا 4 روز

کوکایین 2 تا 4 روز

متادون 3 روز

مورفین 2 تا 3 روز

گرد فرشته 3 تا 8 روز

شیشه 1 تا 3 روز

الکل 3 تا 5 روز

بنزودیازپین‌ها (دیازپام، اگزازپام و...) 3 روز تا 3 هفته

رژیم غذایی گیاهی خطر نارسایی قلبی را کاهش می‌دهد

نتایج مطالعات اخیر محققان کلینیک مایو در روچستر نشان می‌دهد رژیم غذایی مملو از گیاهان، خطر نارسایی قلبی را تا 41 درصد کاهش می‌دهد.

در این مطالعه رژیم غذایی مبتنی بر گیاهان با رژیم غذایی حاوی مواد سرخ‌شده و فراوری شده و مملو از نوشیدنی‌های شیرین مقایسه شده است و نشان می‌دهد رژیم غذایی حاوی مواد گیاهی خطر بروز نارسایی قلبی را کاهش می‌دهد.

به گرزارش پایگاه خبری یورک الرت،نارسایی قلبی یا نارسایی مزمن قلب زمانی رخ می‌دهد که قلب نمی‌تواند جریان خون کافی در اختیار اعضای بدن قرار دهد. با توجه به شیوع چاقی و زندگی کم‌تحرک، تعداد افراد مبتلا به نارسایی قلبی رو به افزایش است و متخصصان همواره به دنبال استراتژی‌های جدید برای کاهش این عارضه هستند و بر ترک سیگار، مدیریت فشار خون، کاهش وزن و رژیم غذایی سالم تکیه دارند.

محققان برای بررسی تاثیر رژیم غذایی بر سلامت قلب و عروق و سکته مغزی پنج رژیم غذایی مختلف را مورد بررسی قرار دادند؛ رژیم اول شامل گوشت قرمز، پاستا، پیتزا، غذاهای مکزیکی و فست فود بود. رژیم غذایی دوم پایه گیاهی داشت و متشکل از انواع سبزیجات، میوه، حبوبات و ماهی بود. رژیم سوم بر مبنای چربی و شیرینی قرار داشت و شامل انواع دسرهای شیرینی، شکلات، شکر، نان و صبحانه‌های شیرین بود. رژیم چهارم که رژیم جنوبی نام داشت متشکل از غذاهای سرخ‌شده، فرآوری شده، چربی و نوشیدنی‌های شیرین بود و در رژیم پنجم، افراد علاوه بر انواع سالاد و سس، از نوشیدنی های الکلی استفاده کردند.

این مطالعه حدود هشت سال به طول انجامید و نتایج آن نشان داد میزان نارسایی قلبی در گروهی که رژیم غذایی حاوی گیاهان داشتند، 41 درصد کمتر بود و گروهی که رژیم جنوبی داشتند، بیشترین میزان نارسایی قلبی را داشتتند. این افراد با شاخص توده بدنی و فشار خون بالا و مشکلاتی از این دست مواجه شدند.

این مطالعه بیش از پیش تاثیر رژیم غذایی بر سلامت سیستم عروقی و قلب را نشان می‌دهد و بر رژیم غذایی سالم برای اجتناب از بیماری های قلبی تاکید دارد.

گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Journal of the American College of Cardiology منتشر شده است.

به زیبایی اجحاف شده است

خیلی به موضوعات مهم زندگی ام فکر می کنم ولی نه برای اینکه فقط به یک پاسخ قطعی برسم بلکه برای اینکه اندیشیدن در باره آنها برایم جالب است. درست مثل وقتی که به دستور تهیه یک غذای خوشمزه فکر می کنم. من فکر می کنم جستجو برای یافتن معنی سوالاتی نظیر از کجا آمدن و چرا بودن و کجا رفتن و عشق و  لذت و به ویژه زیبایی، موضوعات دوست داشتنی ای هستند.

زیبایی از کلماتی است که به نظرم در موردش خیلی اجحاف شده و اینقدر بی جا و نادرست به کار رفته که از مفهومی مثل عشق نیز  بیشتر مورد سو استفاده قرار گرفته است.

زیبایی صفتی نیست که بشود درباره هر چیز و هر فردی به کار برد.  زیبایی، قابل استفاده برای بیانِ خوب بودن یک پدیده واحد، نیست. زیبایی،  حاصل تناسبی است که ذهن را تعادل و امنیت می بخشد و لذت ایجاد می کند

در واقع آنچه کسی را زیبا می کند، یک جفت چشم کشیده، موهای لطیف، دماغی تراشیده، گونه هایی برجسته، سبیلی خوش تاب، ابروهای کمانی و‌‌… نیست. ولی اینکه چنین موادی چطور و با چه نسبت های ریاضی با هم ترکیب شده و کنار هم قرار بگیرند در یک نگاه کلی، باعث ایجاد زیبایی می شوند. همانگونه که یک میز خوش طرح، تابلویی هنرمندانه، یا مبلمانی شیک به تنهایی از پس زیبا ساختن یک‌ سالن خالی بر نمی آیند.

اما آیا زیبایی فقط با حس بینایی قابل درک است؟ البته که نه. حتماً برایتان پیش آمده فردی را دیده باشید که زیباست اما جذاب نیست. به گمان من، جذابیت و خواستنی بودن یک انسان، خصوصیتی است که ریشه در زیبایی ذهن آن آدم دارد. زیبایی ذهن هم زمانی اتفاق می افتد که نسبت ها در آن درست رعایت شوند.

پس برای زیبا بودن بهتر است از هر چیزی که تعادل را بر هم می زند عبور کنیم. آن هر چیز ممکن است خودِ قدیمی مان باشد، یک نگاه باشد، اتفاقی ناخوشایند باشد، آدم های ناجور، رفتارهای دل آزار یا حتی عادت هایی باشد که تعادل ما را بر هم می زند.

ما وقتی زیبا می شویم که پی ببریم از خودمان خوش مان می آید چون درون مان، امن ترین پناهگاه ماست.

وقتی که بفهمیم احساسات و عواطف گذرا هستند

تشبیه موقعیتی که در آن به سر می بریم به وضعیت آب و هوا یکی از راه های کنترل و راهنمایی سلامت روحی مان می تواند باشد. ما وقتی که عصبانی هستیم یا افسردگی به سراغ مان می اید به جای اینکه به خودمان نهیب بزنیم که من عصبانیم یا من غمگینم می توانیم بگوییم عصبانیت آمده است یا غم سایه اش را افکنده است.

این اقرار آگاهانه از حالت احساساتی که در ما بوجود می ایند به وضعیت آب و هوا عین این است که ببینیم چطور هوا طوفانی می شود یا حتی شاهد شکل گیری یک روز آفتابی درخشان باشیم.

تشبیه وضعیت روحی و ذهنی مان به تغییرات جوی در درجه اول یادآور این واقعیت همیشگی است که خلق و خوی طبیعت مدام عوض می شود.

مسئله مهمی که باید با جان و دل آن را ملکه روح خود سازیم این است که احساست و عواطف قدرتمندی که مثل تگرگ و طوفان، همه وجود ما را فرا می گیرد گذرا هستند.

مشکلی که تربیت و فرهنگ اجتماعی برای انسان ایجاد کرده است این توقع غیرطبیعی است که باید مدام دنبال شادی و لذت و آرامش باشیم. مثل این توقع که طبیعت حتما و همیشه آفتابی و آرام باشد.

آب و هواهای مختلف دارای ارزش خوب یا بد نیستند. باد و باران و طوفان و آفتاب و برف همیشه به صورت دوره ای و موقت و گذرا، فقط وجود دارند.

شاید برای خودمان شگفت انگیز باشد اگر سعی کنیم به یاد بیاوریم آخرین باری که عصبانی شدیم چقدر طول کشید. یا زمانی که شدیدا غمگین بودیم چقدر کوتاه و گذرا بود.

این حقیقت که احساسات سیال و موقت و گذرا هستند را آنقدر تکرار کنیم تا بخشی از طراحی ذهن و منطق ما شود. درک این حقیقت آرام باعث  می شود به دام منفی دیدن یا مثبت شمردن احساسات مان نیفتیم.

احساسات و عواطف ما به طور طبیعی به خاطر شرایط بیرونی و وضعیت جسمی و روحی ما مدام به وجود می آیند و بعد تغییر می کنند. رسیدن به این درک و تعادل به ما کمک می کند که از تغییرات جوی درون مان، نگران نشویم.

احساست با هر قدرتی که بروز کنند را در مدتی که هستند نظاره گر باشیم با این پیشبینی واقعی که با همه هیاهو و تلخی و یا شیرینی شان، ماندنی نخواهند بود.

اگر به این مرحله از تعادل و ثبات ذهن برسیم می توانیم پس از تمرینات مداوم به مرحله ایی برسیم که  شاهد شکل گیری یک احساس، به اوج رسیدنش و فرودش باشیم بدون اینکه درون طوفانش غرق شویم. ما حتی می توانیم  از تکرار دفعات آن یا حدت و شدتش نیز بکاهیم.

مغز بشر، خوبی ها را نمی بیند و آن را هدر می دهد

چرا مغز بشر خوبی ها را نمی بیند و آن را هدر می دهد؟

منظور از «هدر رفتن خوشبینی توسط مغز» این است که آدمها در حین شادی اصلا فرصتی برای به خاطر سپردن آن لحظات شاد ندارند. تجربه ها و اعمال از شیوه ساده سیستم حافظه استفاده می کنند. یک اتفاق یا ماجرا اول باید مدتی در مرحله آرشیوِ موقت مغز بماند تا بعد از مدتی به خاطرات آرشیو طولانی مدت در مغز منتقل شوند.

اتفاقات شاد و آرام چون کوتاه و گذرا هستند نمی توانند از مرحله اول خاطرات موقت عبور کرده و وارد خاطرات بلند مدت گردند. در صورتی که در طول روز، در هر وضعیت بدی هم که باشیم لحظات ساده و زیبایی نظیر شنیدن خنده فرزند، دیدن یک گل، مزه شیرینی و شاید چربی و … را تجربه می کنیم. شادی ها و لذت هایی که به دلیل کوتاه بودن به خاطرات بلند مدت راه نمی یابند.

گورخرها در اکثر اوقات روز، آرام و سیر و امن هستند و به تعبیری در حالت عادی قرار دارند. فقط در لحظات کوتاه حمله گله شیر، به همراه بقیه گورخرها به حالت واکنشی می رسند. و بعد دوباره در حالت عادی خود قرار می گیرند. بنابر این، طبیعت، بدن موجود زنده را به طور عمومی در حالت عادی قرار می دهد. حالتی که برای استراحت، هضم غذا یا ترمیم زخم ها و بیماری ها است. مهمتر از همه آنکه در حالت استراحت، فرصت یادگیری نیز ایجاد می شود و گورخر یاد می گیرد به منطقه ای که برایش خطر ایجاد کرده است نرود.

چرا مغز ما می خواهد غمگین باشد؟

حساب دو دو تا چهارتا است، برای بشر اولیه، خطر درندگان  و شکار شدن یک نگرانی همیشگی بود. اگر یک روز از عهده دفاع از خود بر نمی آمد جانش به خطر می افتاد. از سوی دیگر دسترسی به خواب و غذا و رابطه برای انسان اولیه لحظات موقتی از شادی ایجاد می کرد. حقیقت این است که بشر می توانست بدون این شادی های کوچک زنده بماند ولی نمی توانست کوچکترین غفلتی در برابر درندگان از خود بروز دهد. به همین دلیل، چون بشر در طول میلیونها سال، همیشه در حال کشیک دادن و پرهیز ازاتفاقات ناگوار بود، این پیگیری و یادآوری ناگزیر، باعث شد که مغز مدام در حالت «بدبینانه» باقی بماند.

چرا بشر با این همه پیشرفت همچنان ناآرام است؟

سئوال خوبی است. خیلی آسان می شود زندگی انسان اولیه را جذاب و دوست داشتنی یافت. آنها قرص ضددرد یا ترس از آسانسور و تصادف در خیابان و یا حتی افسردگی نداشتند ولی ما به وفور داریم. زندگی مدرن برای انسان، مدام فشار روحی درست می کند چون بدون انقطاع در حال افزایش درخواست هایش است.

ما خوب است بپذیریم که همیشه ناآرام خواهیم بود و به همین دلیل، بهتر است قدر آسایش و آرامش، استاندارد زندگی بهتر، سلامت و بهداشت کمابیش عمومی شده را بدانیم. خرسند باشیم در جهانی زندگی می کنیم که بسیاری از سنت های عادی شده قدیمی را دیگر بر نمی تابد. فرخنده بدانیم در دنیایی زندگی می کنیم که انسانها فرصت ابراز احساس بیشتری نسبت به گذشتگان دارند.

روش‌های حفظ هوشیاری ذهن با افزایش سن

با افزایش سن علاوه بر تغییرات کوچک در توانایی‌های ذهنی مانند قدرت حافظه یا مشکلات جدی‌تری همچون ابتلا به بیماری آلزایمر، کاهش شناختی و ادراکی نیز می‌تواند ‌بر کیفیت زندگی فرد تاثیر بگذارد.

اگر چه برخی از انواع زوال عقل (دمانس) مانند بیماری آلزایمر به صورت تصاعدی پیشرفت کرده و هنوز درمانی ندارند اما برخی از روش‌های حمایتی وجود دارند که با افزایش سن می‌توانند ذهن فرد را آگاه و هوشیار نگه دارند.

شما می‌توانید این تمرینات مغزی را که در ادامه به نقل از سایت "وُمنزدی" آورده شده از همین حالا آغاز کنید:

قلب خود را آماده نگه دارید

ورزش کردن نه تنها بدن شما را از لحاظ فیزیکی متناسب و سالم نگه می‌دارد، بلکه به همان اندازه برای ذهن شما نیز سودمند است. هفته‌ای ۱۵۰ دقیقه را به انجام ورزش‌های هوازی شدید از هر نوع و روشی که دوست دارید، اختصاص دهید.

مغز خود را به چالش بکشید

راه‌های زیادی برای به چالش کشیدن مغز وجود دارد. شرکت در فعالیت‌های اجتماعی، یادگیری یک زبان جدید، انجام بازی اسکربل (نوعی بازی کلمه‌سازی) در گوشی یا تلاش برای پختن غذایی جدید می‌توانند روش‌های مناسبی باشند.

هوشمندانه‌تر غذا بخورید

رژیم غذایی خود را با انواع توت‌های سرشار از آنتی‌اکسیدان، سبزیجات برگ‌دار، ماهی و غلات کامل غنی سازید و چربی‌های اشباع و ترانس را حذف کرده یا کاهش دهید.

سلامت مغز خود را چک کنید

کمپین‌های زیادی با هدف آگاه کردن و توانمندسازی افراد در مورد سلامت مغزی‌شان راه‌اندازی شده است. می‌توانید این کمپین‌ها را در شبکه‌های مجازی دنبال کرده و تست‌های سلامت مغز را انجام دهید.

با غذایتان پیاز بخورید تا دیابت نگیرید

پیاز فیبر فراوانی دارد که برای دیابتی‌ها مفید است. فیبر، آرام آرام گوارش می‌شود و برای همین قند در خون به صورت تدریجی ترشح خواهد شد. در ضمن خوردن فیبر کمک می‌کند روده‌ها راحت‌تر کار کنند و دچار یبوست نشوید. یبوست مشکلی است که خیلی از دیابتی‌ها با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.

هر ساله دیابت جان میلیون‌ها نفر را می‌گیرد. افرادی که دچار این بیماری هستند باید سطح قند خون خود را مرتباً کنترل کنند. دیابت می‌تواند منجر به چاقی، نارسایی کلیوی و بیماری قلبی شود. رژیم غذایی شما نقش بسیار مهمی در سلامتی‌تان دارد.

پیاز برای مبارزه با دیابت مفید است زیرا:

کم کربوهیدرات است

پیاز بسیار کم کربوهیدرات است؛ در واقع نصف فنجان پیاز خرد شده حاوی 26 کالری و 5.9 گرم کربوهیدرات است. دیابت نوع دوم، نتیجه‌ی مصرف بیش از اندازه‌ی کربوهیدرات‌ها است. از آنجایی که پیاز کربوهیدرات کمی دارد برای دیابتی‌ها مفید است. رژیم غذایی کم کربوهیدرات کمک می‌کند قند خون کنترل شود.

سرشار از فیبر است

پیاز فیبر فراوانی دارد که برای دیابتی‌ها مفید است. فیبر به آرامی تجزیه و هضم می‌شود، برای همین قند در خون به صورت تدریجی رها خواهد شد. در ضمن مصرف فیبر کمک می‌کند روده‌ها راحت‌تر کار کنند و دچار یبوست نشوید. یبوست مشکلی است که خیلی از دیابتی‌ها با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. رژیم غذایی سرشار از فیبر، سطح کلسترول را طبیعی نگه می‌دارد و ریسک بیماری قلبی را پایین می‌آورد.

شاخص گلیسمی پایینی دارد

شاخص گلیسمی یک ماده‌ی غذایی، تأثیر خاص آن غذا بر گلوکز خون بعد از مصرف آن است. شاخص گلیسمی پیاز 10 است که باعث می‌شود ماده‌ی غذایی ایده‌آلی برای دیابتی‌ها باشد. غذاهایی که شاخص گلیسمی‌شان کمتر از 55 است، قند را با سرعت کمتری وارد خون می‌کنند.

ویتامین و املاح آن زیاد است

مطالعات نشان داده‌اند مصرف ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند برای دیابتی‌ها مفید باشد. پیاز حاوی مقدار قابل توجهی ویتامین C است و ویتامین A، K و اسیدفولیک و نیاسین زیادی هم دارد. پیاز سرشار از املاح است مانند منیزیم، زینک (روی)، پتاسیم، آهن و فسفر.

نکاتی برای دیابتی‌ها

* برای پیشگیری از دردسرهای دیابت باید سطح قند خون را مرتباً چک کنید.

* پایین نگه داشتن سطح قند خون، ریسک علائم دیابت را به حداقل می‌رساند.

* افراد مبتلا به دیابت باید غذاهای سرشار از پروتئین بخورند. پروتئین به حفظ انرژی کمک کرده و با نگه داشتن سرعت سوخت و ساز در سطحی مطلوب، به سلامت بدن بیمار کمک می‌کند.

* افراد دیابتی باید فشارخون خود را نیز کنترل کنند. فشار خون بالا می‌تواند منجر به بیماری‌های متعددی از جمله بیماری قلبی، نارسایی کلیوی و بیماری‌های چشم شود.

* دیابت، جریان خون در پاها را افزایش می‌دهد که می‌تواند منجر به افزایش احتمال زخم پای دیابتی شود. بیماران دیابتی باید پاهای خود را از بابت هرگونه زخم و بریدگی مرتباً چک کنند.

* بیماران دیابت باید مشکلات چشمی را نیز جدی بگیرند. این بیماری می‌تواند سبب آسیب به رگ‌های خونی ریز در شبکیه چشم شود.

قرص تقویت حافظه ادعا یا واقعیت؟

هرروزی که از عمرمان می گذرد، خواه نا خواه بیشتر نگران از دست دادن حافظه و هوش و حواسمان و یا واضحتر بگویم ایتلا به آلزایمر می شویم. یعنی همان اختلالی که قدیمی تر ها به آن نسیان یا فراموشی می گفتند.

 با بالارفتن سن و پیر شدن سلول ها مغز ما نیز همانند دیگر اندام های بدنمان به تدریج تحلیل می رود و در نتیجه ترشح ماده شیمیایی «سروتونین» نیزکاهش می یابد. از همین رو ارتباط بین سلولی و انتقال اطلاعات دچار مشکل می شود که می تواند زمینه ساز بیماریهای مختلفی از جمله آلزایمر شود.

در واقع، آنچه علت اصلی آلزایمرشناخته شده است، مرگ سلول های مغزی و رابطه کمتر سلول های عصبی با یکدیگر می باشد. تحقیقات نشان می دهد بافت عصبی در مغز فرد مبتلا به آلزایمر دارای رسوب های کوچکی به نام پلاک می باشد. این پلاک ها از پروتئینی به نام بتاآمیلوئید و نیز رسوب پروتئین دیگری به نام تاو ساخته شده اند ودر بین سلول های مغزی با کاهش عملکرد ودر حال مرگ دیده می شود.

آلزایمرمتاسفانه یک بیماری پیش رونده، پیچیده و دشوار است. در مراحل پایانی این بیماری، بیماران اشتهای خود را نیز از دست می دهند و توانایی برقراری ارتباط شفاهی، توانایی حرکت بدون کمک، و حتی تشخیص اعضای خانواده و دوستان خود را نیزندارند.

ولی این روزها اسم گیاه دارویی جینکوبیلوبا یا کهن دار در مطالعات علمی، مقاله ها، داروخانه‌ها و ...زیاد شنیده می‌شود که ما را ترغیب می‌کند تا درباره خاصیت، ویژگی‌ها وکاربردهای احتمالی این گیاه بیشتر بدانیم.

جالب است بدانیم که متداول‌ترین کاربرد این گیاه افزایش حافظه و پیشگیری از فراموشی می‌باشد. جینکو بیلوبا بطورخاص، اثرات مفیدی در درمان آلزایمر نشان داده است. تحقیقات اخیر تاثیرقابل ملاحظه ی این گیاه در پیش‌گیری از جنون، اضطراب، شیزوفرنی و افسردگی را نشان می‌دهند. جینکوبیلوبا باعث تحریک گردش خون مغزی می‌شود و در نتیجه مشکلات ناشی از نارسایی گردش خون در مغزرا که می‌تواند باعث دلهره، استرس، کمی حافظه، مشکلات شنوایی و کاهش تمرکز گردد را از بین می برد. بهبود تفکرو رفتارهای اجتماعی، بهبود زوال عقل در آلزایمر و تسکین علائم اضطراب که در نتیجه جریان خون ناکارآمد به سمت مغز باشد، با مصرف این گیاه گزارش شده است. تحقیقات نشان داده که عصاره برگ کهن‌دار همچنین در درمان طنین مزمن گوش یا زنگ گوش، لنگی متناوب، سرگیجه مزمن، ایجاد لخته در رگ و سایر اختلالات قلبی، عروقی و اعصاب مرکزی نیز مؤثر است.

محققین استفاده از ویتامین B1 را برای داشتن و حفظ یک عملکرد مثبت مانند افزایش توانایی های یادگیری، افزایش انرژی، مبارزه با استرس، و جلوگیری ازنوعی اختلال حافظه به نام سندرم انسفالوپاتی ورنیکه -کورساکف واز دست دادن حافظه، از جمله بیماری آلزایمر پیشنهاد می کنند.

از طرفی وجود زینک یا روی دراین محصول از خطرات کمبود روی در بدن که به احتمال ابتلای به آلزایمر می انجامد پیشگیری می کند. استفاده از روی در جلوگیری از کاهش توانایی بازشناختی مخصوصا در دوران میان سالی نقش دارد.

اهمیت چشم دوختن به دیگران در حین گفتگو با آن ها

در بسیاری از فرهنگ های سنتی، بخصوص سرزمین هایی که به درویش مسلکی، ساده زیستی و خاکی بودن بها می دهند چشم دوختن به فردی که با وی صحبت می کنند را توصیه نمی کنند. در ایران نیز تا همین چند ده سال پیش، حجب و حیا و سر و نگاه را پایین نگه داشتن، نشانه نجابت و احترام بود.

مشکل یا تناقض از اینجا شروع می شود که بسیاری از این جوامع شیوه زندگی و آشنایی و حتی تعریف شخصیت آدمها عوض شده است. اما افراد و بخصوص مردان هنوز وقتی نوبت به چشم در چشم دوختن با یک فرد دیگر، به لاک قدیمی و سنتی پناه می برند و چشمان شان را مهار و پنهان می کنند.

حجب و حیا، ساده زیستی و حتی فقیر بودن حتی در بین نسل تحصیلکرده و روشنفکر ما نیز تا همین اواخر شیک بود. اما این روزها اگر وضع مالی ات روبراه نباشد معنی اش این است که هوش و استعداد و شخصیت اجتماعی متعادلی ندارید.

برای همین اجازه دهید ضمن احترام به رفتار و تربیت قدیمی، نگاهی به خاصیت ها و قدرت نگاه مستقیم و چشم دوختن داشته باشیم.

از نظر علمی می گویند جنین انسان اگر در مراحل اولیه بسته شدن نطفه با مقدار بیشتری از هورمون تستوسترون تماس داشته باشد از قابلیت اجتماعی کمتری برخوردارند و از همان کودکی جرئت کمتری برای چشم در چشم دوختن و اجتماعی بودن از خود نشان می دهند.

برای همین مردان بیشتر از زنان از این مسئله رنج می برند چون تستوسترون از همان دوران جنینی تا بعد، در بدن شان وجود دارد. چشمان شان حتی در بزرگسالی نیز از روبرو شدن و چشم دوختن، گریزان هستند.

تنها مورد استثنا مردان آلفا هستند که به خاطر تستوسترون بالا در بدن شان، میل رقابت، مطرح شدن، قدرتمند شدن، مدیریت و تسلط، بیشتر است.

البته بخشی از این احساس خاکی بودن، احترام و سر به زیر بودن ناشی از تربیت سنتی است. تربیتی که در آن غرور و حتی برای مثال ثروتمند بودن زیاد پسندیده نبود. هر چند در طی چند دهه گذشته خیلی از اجتماعات سنتی از این مرحله عملا عبور کرده اند و برای مثال اگر وضع مالی روبراه نداشته باشند از احترام و منزلت خیلی کمتر از سابق برخوردارند ولی مردان همچنان ترجیح می دهند چشم در چشم دوست و همکارو مشتری و بخصوص جنس مقابل ندوزند.

اما تجربه زندگی معاصر و زندگی شهرنشینی که مدام توام است با روبرو شدن و اشنایی مداوم با افراد غریبه، نگاه  مستقیم به فرد مقابل:

متکی به نفس بودن و اعتماد  به خود را به نمایش می گذارد.

مهربانی و صمیمی بودن را به رخ می کشد

حس احترام ، توانایی، دانش و تخصص بیشتر داشتن را در فرد مقابل ایجاد می کند

نشاندهنده ثبات روحی و شخصیتی فرد خواهد بود

چشم دوختن در چشم دیگران نه فقط انرژی و  حس خوب و گرمی از شما بروز می دهد بلکه با  نگاه داشتن توجه و نگاه به  فرد مقابل، احساس توجهی را می دهد که این روزها همه تشنه آن هستند.

سرعت و مشغله زندگی و داشتن جمع وسیعی از افراد در حلقه زندگی اجتماعی، کنجکاوی و توجه به فرد جدید و غریبه را به شدت کاهش می دهد. برای همین  خیلی ها به این حس می رسند که به خوبی شنیده نمی شوند یا به خوبی درک نمی شوند.

چشم دوختن با وقار و متمرکز به فرد دیگر، نیاز طرف مقابل برای کسب توجه و شنیده شدن را کاهش می دهد و برای همین همه احساس خوبی نسبت به فردی که با دقت بیشتری می نگرد پیدا می کنند.

پس ضمن احترام به تربیت سنتی و احترام به دیگران از طریق سر به زیر نشان دادن خود، اگر در محوطه  و فرصت ابراز وجود هستید از چشم دوختن در حین مراوده نیز غافل نباشید.